Lavazza Takvimleri Bölüm 1 (Siyah-Beyaz Hikayeler)

   Hep yazmak istediğim bir konuydu aslında Lavazza takvimleri. Zaten blog resmi de onun 2007 takviminden ocak-şubat için çekilen fotoğraf. Her yıl heyecanla beklerim, bu sene ne yapacaklar, konsept ne olacak, renkler nasıl olacak diye. Aslında 1895 yılından beri resmi olarak aktif olan ünlü bir İtalyan kahve markası Lavazza. Çok da güzel kahveleri var ki; ben çok ciddi bir kahveseverim. Günde en az bir fincan garanti Türk kahvem olur ve bu bana yetmez pek tabi bu en az 1'e bir sürü nescafe, filtre kahve, şu kahve, bu kahve de eklerim. Her neyse, konumuz Lavazza'nın kahveleri değil, takvimleri burada. Erişebildiğim ilk takvimleri 1993 yılına ait. O zamandan beri de her yıl, çeşitli fotoğraf sanatçılarıyla çalışıp çeşitli konseptlerle çok güzel sonuçlar çıkarıyorlar ortaya. Yaklaşık bir saat önce, önceki yazımı yazarken tesadüfen bu yılki takvimin de yayınlandığını görüp havalara uçtum. Şimdi burada, Lavazza'nın bugüne kadarki takvim konseptlerinden bahsedip birkaç fotoğrafı paylaşacağım.

    Bu takvimlerin çekimine
Lavazza, usta fotoğrafçı Helmut Newton'la 1993'te "kahve tutkusu" konseptiyle başlıyor ve aynı şekilde 1994 takvimleri de hazırlanıyor. Bu takvimlerin fotoğraf çekimleri, Paris ve Montecarlo'da yapılmış. Fotoğrafçının kendi "hikayeleriyle" anlattığı baştan çıkarıcı ve bedensel röntgencilik; tutku, erotizm ve canlılık taşıyor.


   1995'te ise, Helmut Newton'un öğrencisi, Ellen Von Unwerth ile çalışılıyor. Ustasının yolundan giden genç fotoğrafçı'nın erotizmi, "kahvenin kışkırtıcılığı" üzerine oynanarak, ironi ve ihtişam'la izah edilir. Bu takvimin parlayan yıldızı ise Carla Bruni olmuş. 


    1996'da takvim, Ferdinando Scianna'nın objektifiyle daha sıcak ve Akdenizli bir havaya bürünüyor. Scianna kahveyi verdiği tensel zevklerle karıştırarak, nazik, klasik italyan spotlarının yayılan ışıkları üzerine sahneliyor. Kareler sıcak ve yakın bir atmosferde, Güney'in sıcak tonlarını yansıtıyor.

   '97 takvimi en sevdiğim Lavazza takvimlerinden birisi. Çekimlerini yapan Albert Watson, konsept olarak "kahvenin iki ruhu"nu belirliyor. Kahve tatlılık, sıcaklık, rahatlık ve huzuru; direnç, güç ve uyarılmayla birleştirir. Fotoğrafçı, kahvenin esansını, ruhunu bir kadının vücudunda bölüp bir melek ve bir şeytan keşfederek yakalıyor.


   1998 takvimi Donizetti'nin operasından esinlenerek "aşk iksiri" konseptiyle Marino Parisotto tarafından çalışılyor. Kahve tutku, romantizm, drama, lirizmdir ancak; bazı yönlerden erkeksi  karakteristiklerle de eşleşir.

   Milenyum'a yaklaşırken Lavazza 1999 takvimini Fransız ajansı Magnum Photos'dan 12 farklı gazeteciye emanet ediyor. Bu fotoğraflar dünyanın çeşitli ülkelerinde çekildi. Mesela aşağıdaki fotoğraftaki bayrağı görebildiniz mi? 


    Yeni milenyumla birlikte Lavazza 2000 takviminde "Avrupalı aileler" tablosunu sunuyor.      

    2001'de ise Lavazza bu yeni öykü konseptini "arkadaşlık"a taşıdı. Paris'te yapılan çekimlerde Martine Franck ve Richard Kalvar, kendi perspektiflerinden anların karmaşıklığı, mutluluk ve yakınlığı yansıtıyorlar.




  
  O kadar uzadı ki; 2002 takvimini atlamayı çok isterdim ama mümkün değil... Özellikle de Lavazza ilk defa renkli takvimlerini, üstelik de "güncel pop-art'ın kralı" olarak bilinen David LaChapelle elinden piyasaya çıkarmışken. LaChapelle'in coşkulu, özgün ve enerjik tarzı eserleri hemen tanınabilir hale getirir.

     Bunun bir devrim olarak sayılabilinecek olması bana da burada bir "es" hakkı veriyor sanki. Oldukça post-modern sayılabilecek çalışmalar ve öncekilere benzemeyen fotoğraflar olacak. Hemen yandaki örnekten de anlayabileceğiniz gibi. Dolayısıyla bunu 1. bölümün sonu olarak ilan ediyorum. 2. bölümü bekleyin =)

Yüksek topuklara hayran kalacaksınız. =)